De genomineerden zijn.
Albert Heijn Hardenberg.
Gerard de Boer, de ondernemer van Albert Heijn Hardenberg is blij verheugd dat hij een van de genomineerden is. Tijdens ons bezoek waarbij we hem op de hoogte stelden geeft hij aan dat het verrijkend voor alle mensen is om ook mensen met een beperking in het bedrijf werkzaam te hebben. Dit jaar heeft er een 25-jarig jubileum plaatsgevonden omdat een werknemer met een beperking 25 jaar in dienst was. Hij gaat alle dagen met veel plezier naar zijn werk en voelt zich absoluut thuis in het bedrijf. Naast Dirk werken er drie andere mensen met en beperking. Er wordt veel aandacht geschonken aan het opnemen in het team. Ook de beperking wordt niet uit het oog verloren. Zo heeft een andere werkneemster veel last van de prikkelrijke omgeving als er veel klanten zijn. Met haar is afgesproken dat ze al om 6.30 uur begint waardoor er nog geen klanten zijn en als er klanten komen zij in de loop van de ochtend naar huis kan.
De begeleiding van de werknemers wordt gedaan door het team waardoor ook deze teamleden zich opgenomen voelen. Er zijn met begeleiders van een aantal gesprekken als die dat nodig vinden en een van de werknemers wordt eens per 4 maanden overlegt met de ouders.
Kortom er wordt maatwerk geleverd waardoor iedereen een onderdeel is van dit grote team.
Spar Pierik Hardenberg.
Klaas Peter van Houten, de ondernemer van de Spar in Heemse ontvangt ons in zijn zaak met trots dat hij een van de genomineerden is. Hij steekt meteen van wal en geeft aan dat ondanks dat dit een niet te grote supermarkt is hij het belangrijk vindt om samen met de buurt er een winkel van te hebben gemaakt waar men zich thuis voelt. Het sociale aspect heeft als opbrengst dat een van zijn medewerksters, Marcha kwam al met haar moeder als baby in de winkel, maar toen het allemaal niet zo vlot ging met het leren, heeft Klaas Peter zich over haar ontfermt en is ze met de nodige ondersteuning vanuit het het VSO, geworden tot een goede kracht die in een mum van tijd heerlijke broodjes kan maken. Als beoordelingspanel hebben we die ons dan ook lekker laten smaken. Inmiddels heeft ze een MBO- diploma detailhandel gehaald op het Alfa College, daarvoor Pro Hardenberg waardoor ze nu een volledig contract heeft in deze winkel die voor haar een veilige werkplek heeft. Naast Marcha werkt sinds 9 jaar ook Christa 3 dagen in de winkel. Ze geeft aan heel veel plezier te hebben en met alle mensen een goede band te hebben. Het is gezellig in ons team en als er eens iets naast het werk georganiseerd wordt is ze ook graag van de partij.
Een mooi bedrijf dat mensen een kans geeft en ook breder wil kijken. Zowel in het verleden met mensen die inmiddels met pensioen zijn als ook de huidige werknemers als ook werk maakt voor mensen met een migratie achtergrond.
De Stuw.
Gea Wind en haar collega Nathalie Westerhof, medewerkers bij De Stuw in Hardenberg, vinden het de normaalste zaak van de wereld dat er binnen de organisatie mensen werken met een beperking. De receptie wordt al jaren bemand door Niels die een visuele beperking heeft. Beiden geven aan dat Niels een onmisbare schakel is geworden door de functie die hij heeft. Alle inkomende mensen krijgen te maken met de man aan de receptie en hij weet bij mensen die hij eerder heeft ontmoet meestal de naam te noemen zonder dat hij iemand ziet. Hij is het gehoor van de Stuw. Niels zelf geeft heel duidelijk aan dat iedereen zijn beperking heeft en hij nu eenmaal een visuele beperking maar dat hij zich ondanks dit volledig opgenomen vindt in de groep medewerkers.
De medewerkers geven aan dat ze Niels nogal eens gebruiken als een extra informatiebron bij sollicitanten. Doordat zijn voelhorens vanwege zijn visusprobleem extra sterk zijn kan hij helder weergeven wat hij van een sollicitant vindt die zich bij hem aan de balie meldt. Uiteraard alleen als hem hier naar gevraagd wordt. Naast receptionist is Niels medeverantwoordelijk voor het verwerken van aanvragen voor Automaatje (brengen en halen van minder mobiele plaatsgenoten door vrijwilligers van A naar B tegen onkostenvergoeding met de eigen auto) Een meeluisterende medewerker verteld dat mensen in Hardenberg vaak vragen naar Niels als het om automaatje gaat en weten dat hij het goed regelt.
Kortom een volledig opgenomen en met verantwoordelijkheden belaste werknemer die met veel plezier zijn werk uitvoert.
De Stuw laat hiermee zien dat ze naast het uitvoeren van haar taken als verbinder in de samenleving zelf ook haar verantwoordelijkheid neemt door mensen met een beperking een volwaardige arbeidsplek te geven.
Loonbedrijf Westemeijer.
Ronnie Westemeijer, eigenaar van dit loonbedrijf is, als wij aankomen, druk bezig om alle machines die zijn bedrijf kent schoon te maken voor de aankomende periode waarin de gewassen van het land moeten. Hij is als we hem bellen verrast en blij met het feit dat zijn bedrijf genomineerd is voor de pluim.
Een loonbedrijf dat sinds een half jaar te vinden is op het industrieterrein Katingerveld in Balkbrug. Hij heeft twee mannen aan het werk met een beperking, maar die beiden goed zijn in hun werk. De jongste is als hulp aanwezig, is nog maar 15 jaar oud, maar kan goed zijn handen laten wapperen volgens Ronnie als hem maar verteld wordt wat hij moet doen. De ouders van deze jongen zijn erg blij dat hij hun zoon de kans geeft om werk te mogen doen wat hij graag wil. De passie voor landbouwvoertuigen kunnen gebruiken om daar ook in opgeleid te worden is erg belangrijk. De andere man werkt al een aantal jaren bij Westemeijer en draait volledig in het werk mee. De beperking zorgde er in het begin wel eens voor dat andere collega’s mopperden dat hij dingen niet begreep en dat ze wel erg vaak moesten uitleggen hoe iets werkte maar nadat in overleg aan het team is verteld dat hij een beperking heeft het voor beide partijen veel makkelijker gemaakt. Ronnie krijgt voor deze man jobcoach begeleiding wat hij soms lastig vindt voor zijn werknemer. Door elk half jaar te moeten praten over hoe het gaat maakt dit hem wel een buitenbeentje terwijl er op zijn werk, uitgezonderd dat hem iets vaker iets moet worden uitgelegd, niets aan te merken is. De man wordt als volledig werknemer gezien en geaccepteerd. Het liefst zou hij zien dat deze man ook zijn werk kan doen zonder dat er een begeleider telkens over moet overleggen, dat maakt ook een buitenbeentje.
JMPB onderdelen
Jeroen Praas ontvangt ons in zijn bedrijf wat oogt als een museum uit de jaren ’70 – ’80 – ‘90 van de vorige eeuw. We zijn omringt door brommers waarop wij in onze jeugd hebben gereden. Direct bij binnenkomst verteld hij ons dat de brommers niet te koop zijn maar dat hij alleen onderdelen van brommers verkoopt. Het bedrijf is ook maar 2 uur per dag fysiek open. De rest van de werkzaamheden zijn de online in-, en verkoop van onderdelen van oldtimer brommers.
Het is al rustig in het bedrijf want ze hebben deze avond een bruiloft waar iedereen naar toe gaat. Ook de man met de beperking gaat mee, dat is voor iedereen vanzelfsprekend volgens Jeroen. Dat gaat van schroefjes en boutjes tot een nieuwe benzinetank of de bestickering. Al bijna 20 jaar lang is dit bedrijf hierin gespecialiseerd en Jeroen verteld dat hij samen met zijn partner meerdere leerlingen met een beperking tot de arbeidsmarkt een stageplek hebben gegeven. Een werknemer van nu is een aantal jaren geleden binnen gekomen als stagiaire. Nadat deze jongen op het alfa-college zijn vaardigheidscertificaat heeft gekregen is hij in dienst gekomen bij JMPB. Aanvankelijk als soort huishoudelijke hulp maar omdat hij in een voortgangsgesprek heeft aangegeven ook graag orderpikker te willen worden (inzamelen van materialen voor verzending uit het magazijn) heeft Jeroen een systeem voor hem ontwikkeld en ook aangeleerd zodat hij nu ook orders kan inzamelen. De automatisering heeft enorm geholpen, orders worden middels een handscanner gezocht en mocht er een fout product worden gepakt dat geeft de scanner ook aan dat dit fout is. Er is een halfjaarlijks jobcoach gesprek dat als positief wordt gezien omdat hier ook weer verbeterpunten uit kunnen komen. De man staat op de loonlijst, wat voor Jeroen ook belangrijk is om eigenwaarde te geven en recht doet aan iemand die volledig meewerkt. We horen dat de werknemer waar wij voor komen vaak een voorbeeld is voor zijn collega’s, qua aanwezigheid, netheid van werken en kleding.
Bij nieuwe collega’s wordt er niet standaard iets verteld over de bijzondere werknemer maar als het ter sprake komt wordt er door Jeroen wel altijd aangegeven dat hij een beperking heeft maar dat dit geen belemmering is in zijn werk.
